Sevgili Canlar,
Xızır günleri içerisinde; yaşadığımız bu doğal afet karşısında ne kadar çaresiz ve ne kadar yetersiz kaldığımızı hepimiz üzülerek, kahrolarak bir kes daha gördük. Bu depremin, Xızır günlerimize denk gelmesi, inanıyorum ki hepimizi daha derinden sarsmıştır. Çoğumuzu belki de bir umutsuzluğa bile itmiştir. Ama bilmeliyiz ki; Xızır hala umuttur. Xızır hala bizimledir. Xızır hala bu enkaza el uzatanlardır. Ve O Xızır’ın sıcak nefesi, biz Canlardadır. Xızır’ımızdan, Xızır olmaktan vaz mı geçelim?
Belki de doğrudur; “Tarih tekerrürden ibarettir”, fakat tekerrür eden tarihten ders çıkarmazsak, işte o zaman da tekerrür eden şey ibretlik olur. Bunun da bedeli çok ama çok ağır sonuçlara yol açar. Tarihten ders çıkarmalıyız! Gelecek olan tehlikeler karşısında önlemimizi almalıyız. İşimizi kadere bırakmamalıyız! Kaderci bir toplum muyuz?
Yaşadığımız bu son depremle birlikte; toplumsal reflekslerimizin, nasıl da bir anda harekete geçtiğini hep birlikte gözlemledik. Yaşanan dramatik hikayeler karşısında, nasıl da empati yaparak, kendimizi, o enkazların altında his ettik. Bunları ve dahasını, hepimiz yürekten yaşamadık mı?
Ve şunu çok iyi anladık! Bundan böyle doğal afetler karşısında artık organize bir şekilde hareket etmeliyiz. Gücümüzü, enerjimizi ortak bir havuzda toplamalıyız. İnsan olarak biri birimize el vermeliyiz. Birbirimizi kollamalıyız. Doğamıza sahip çıkmalıyız. Hele Doğa Anamızı, hiç kızdırmamalıyız. Onunla uyum içerisinde yaşamalıyız. Doğadaki bütün Canlılara Can olmalıyız. Zira bizler; Canlar Canı değil miyiz?
Birbirimize Xızır olmalıyız. Biri birimizin darına durup, Xızır olup yetişmeliyiz. Yani Xızır gibi anında “hazır ve nazır” olmalıyız. Sizce bunu yapamaz mıyız?
İşte bütün bunları gerçekleştirmek için, çok hızlı bir şekilde organize olup, artık yan yana durmalıyız. Xızır, içimizdeyken Onu başka yerlerde aramamalıyız. Xızır yanımızdayken Onu başka yerlerden çağırmamalıyız. Kısacası; Can Cana, birer Xızır olmalıyız. Musahip olmalıyız, Kirve olmalıyız! Bunu gerçekleştiremez miyiz?
Sevgili Canlar,
Şimdi, milyonlarca Alevinin tek yüreğe sinmiş Xızıri bir çağrısı var. Ülkede ve diasporada faaliyet yürüten bütün Alevi kurumları acilen bir araya gelmelidir. Kurumlar üstü özerk bir yardımlaşma-dayanışma derneği vücuda getirmelidir. Siyasi-politik duruşu ne olursa olsun fakat, gün birlik günüdür. İnancımızın ahlaki değerlerine saygı gösteren erdemli insanların öncülüğünde bütün Alevi kurumları (Dernekler, Federasyonlar, Konfederasyonlar, Vakıflar, Cem Evleri, Dergahlar vs.) bu oluşuma öncülük etmelidir. Buradaki tek amaç havada, karada ve denizde Xızır olmaktır. Xızır olup kır atla, kıtaları aşmaktır. Xızır olup kanat takıp, okyanuslara uçmaktır. Xızır olup müşkülün halini sormaktır… Sizce Xızır olamaz mıyız?
Bu vesileyle;
- Vücuda getirilecek olan yardımlaşma ve dayanışma derneğimizi Xızır ile özdeşleştirmeliyiz. İsim olarak naçizane önerilerim şunlardır: “Xızır Yetiş, Ya Xızır, Xızır Lokması” ve benzeri isimler düşünülebilir. İşin içinde mutlaka Xızır olmalıdır.
- Bu dernek bünyesinde; doğal afetler karşısında profesyonel eğitimli kadrolar yetiştirilmelidir.
- Bu derneğin; doğal afetler (depremler, sel baskınları, orman yangınları vs.) sırasında kullanılabilecek araç ve gereçleri bulunmalıdır.
- Bu derneğe; herkes bireysel olarak aidatlarla maddi destekler ve toplu bağışlar sunmalıdır.
- Bu derneğin; yurt içi-yurt dışı bağlantılarıyla pilot merkezleri oluşturulmalıdır.
- Bu derneğin; medyada iletişim ağı oluşturulmalıdır. Bu ve benzeri maddeleri çoğaltabiliriz.
Şimdi sıra; bu ciddi ve acil konuyu etraflıca tartışmalı, daha güzel düşünceler ışığında tez elden yol’a koyulma zamanıdır. Yarına kalırsak, yarım kalabiliriz. Yarım kalmamak için bütünleşmeliyiz.
Hak ile kalın.
