Dersim’de, Birleşik Tekstil Dokuma ve Deri İşçileri Sendikası’nda (BİRTEK-SEN) örgütlendikleri ve kötü çalışma koşullarına itiraz ettikleri için işten çıkarılan 17 işçinin eylemi 43 gündür devam ediyor.
24 Temmuz’da işyeri servisinin yetersizliği nedeniyle başlayan tartışmanın ardından işten çıkarılan işçiler, BİRTEK-SEN çatısı altında örgütlenerek işyeri önünde açtıkları çadırda taleplerinin karşılanmasını bekliyor.
“Patron tarafından azarlanıp, şiddete maruz kaldılar”
BİRTEK-SEN Örgütlenme Uzmanı Deniz Kar, işçilerin kötü koşullarda çalıştırıldığını ve işten çıkarılanların patron tarafından fiziksel şiddete maruz kaldığını belirtti. Kar, “Bugün direnişimizin 43. günü. Çadır direnişimizin ise 33. günündeyiz. Bir aydan fazla süredir işçi arkadaşlarımızla fabrikanın önünde bekliyoruz. 17 işçi, servis sorununu görüşmek için patronla konuştu ancak azarlandılar, hakaret gördüler ve fiziksel şiddete uğrayarak işten çıkarıldılar” dedi.
“Sendikadan istifa edin baskısı yapıldı”
Kar, işçilerin yönetimle görüşme talebinin reddedildiğini, patronun işçileri sendikadan istifaya zorladığını aktararak şunları söyledi:
“Yönetim, işçilere ‘Sendikadan istifa edin, bütün haklarınızdan vazgeçin, çalışmaya devam edin’ dedi. Arkadaşlarımız bunu kabul etmedi. Anayasal haklarından vazgeçmeyerek direnişi sürdürme kararı aldılar.”
“Taleplerimiz karşılanamayacak şeyler değil”
Kar, Dersim’de yalnızca bir tekstil fabrikası bulunduğunu, işsizliğin özellikle bu sektörde çok yüksek olduğunu belirterek, “İşçiler fazla mesai ücreti alamıyor, hakaret ve mobbinge maruz kalıyor. Bizim taleplerimiz çok basit: Fazla mesai ücreti, yıllık izin hakkı ve baskıların sona ermesi. Bu haklar anayasal güvenceler” diye konuştu.
“Bardağı taşıran son olay oldu”
İşten çıkarılan Muhlise Kayan, işyerinde sürekli mobbinge uğradıklarını söyleyerek, “Hayat şartları çok zor. Pahalılık yüzünden iki kişi bile geçinemiyor. Çocuk okutan aileler büyük sıkıntı yaşıyor. Beş yıldır çaresizlikten katlandık ama son olaylar bardağı taşırdı. Bu nedenle haklarımız için direniyoruz” dedi.
“Çalışırken de insanca koşullar istiyoruz”
Bir diğer işçi Nursel Sevinç ise geçim derdine dikkat çekti:
“Çocuklarımız var, okula başlayacaklar, masrafları var. O yüzden direniyoruz, haklarımızı istiyoruz. Fabrikaya geri dönmek istiyoruz ama insanca şartlarda çalışmak istiyoruz. Asgari ücretle bile zor geçiniyorduk, şimdi hiç geçinemiyoruz.”
