1. Haberler
  2. Kültür Sanat
  3. Varoluşun Nükteli Ağrısı

Varoluşun Nükteli Ağrısı

featured
Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

I. yüzüm yaşama dönsün isterdim /aynada…

Günlerdir aynaya bakıyorum. Yüzümün derinliklerinde, tanrıya sunak sunak kan taşıyan tiranlar gördüm. Ürktüm. Çocukluğumun hatıralarına sarılmak için, kırılan bir vazonun dağılan parçaları üstünde gezindim. Ayna yüzüme, yüzümse tiranların kanlı dişlerine uzamaktan vazgeçmedi. İnsan insana kuyu gölgesiydi. Topluluğunu kaybetmiş bir yıldıza döndüm. Çığlığa kattım içimi, ah tanrım bu ben değilim diye. Aynadaki görüntünün uzamı dillendi: Tanımadın mı dünyanın ağrısını ey şaşkın! Gidip fukara bir sessizliğe sığındım varoluşun ağrısı dinsin diye…

Oysa yüzüm yaşama dönsün isterdim aynada.

II. çeliğin suya iyilikle doyduğu vakti arıyordum aynada

Zamanı unuttum haylidir. Gözbebeklerimin zarında, iplere kanlı bakraçlar bağlayansirke suratlılar gördüm. Etlerim döküldü. Annemin ak sütüne sığınmak için, yakılan bir kandilin titrek ışığına karıştım. Ayna karanlığa, karanlıksa soysuzluğa akmaktan alıkoymadı kendini. İnsan insana uçurum uğultusuydu. Yalnızlıktan küçük evrene kimlik aradım. Göğe ekledim dilimi, bu ilk hecesi sökülmüş hiçlik benim değil diye. Aynadaki oyuktan ateşin ünlemi fışkırdı: Yüzleşmedin mi kalbinin ağrısıyla ey acının toyu! Kayıtsızlıktan uzak bir suskuya çekildim, gülüşün ilkyazı içime doğsun diye…

Oysa çeliğin suya iyilikle doyduğu vakti arıyordum aynada.

III. sesime gül değsin istiyorum

Tufanı gördüm sonunda. Ruhumun harcında, tabiatın şarkısına kan sıçratanları alt eden bir çocuk buldum. Kalbimde güneş açtı. Ağlayan kayalara sarılan fillerin yasına baharı taşıdım. Ayna kırılmaktan, ışık sonsuz bir huzura toplanmaktan öte durmadı. İnsan insana gülüşün genişliğini verdi. Alem-i cihana iyilikler rüyasını anlatmaya gittim. Çocuklara ekledim gülüşümü, güllerin raksına karışsınlar diye. Aynadaki kırılma can buldu: Kendini kendinden sakınmayı mı öğrendin ey âdem!
Bungun ve yaşlı sulara katıldım, göğün enginliği sesime renk versin diye…

sesime gül değsin istiyorum artık
kanı bereket sayan bu sancılar atlasında

sökül artık kalbimden ey varoluşun nükteli ağrısı,
sesimdeki kayıp güller aşkına sökül

Varoluşun Nükteli Ağrısı
Yorum Yap
Giriş Yap

Dersim Gazetesi ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın veya hesap oluşturun, üstelik tamamen ücretsiz!

Bizi Takip Edin